Poznaj wyjątkowe właściwości lecznicze miodu wrzosowego i lawendowego.

Miód wrzosowy i miód lawendowy- rzadko można je zdobyć w sklepach z uwagi na trudność ich pozyskania. Ograniczona liczba wrzosowisk i pól lawendowych powoduje, że pozyskanie miodu właśnie z tych roślin jest rzadkością. Warto jednak posiadać je w swojej kuchni mając świadomość drogocennych właściwości prozdrowotnych, jakie ze sobą niosą.  

MIÓD WRZOSOWY

Cechy charakterystyczne miodu wrzosowego.

Miód z kwiatów wrzosu ma dość charakterystyczną, ciemną, brązowo-rubinową barwę. Należy do miodów umiarkowanie słodkich o delikatnie gorzkawym, wyrafinowanym smaku. Bardzo przyjemny zapach tego miodu przenosi miodowego konesera na łąkę pełną rozgrzanych słońcem wrzosów.

Miód wrzosowy w ciągu kilku miesięcy od rozlania do słoików ulega krystalizacji oraz zmienia barwę na nieco jaśniejszą.

Skład miodu wrzosowego.

Miód wrzosowy bogaty jest w olejki eteryczne. Posiada szereg witamin w tym: A, B i B6 oraz żelazo w postaci łatwo przyswajalnej przez organizm. Ponadto zawiera aminokwasy i dużą ilość hormonów wzrostu, oraz biopierwiastki (mi.in. potas, chlor, fosfor, wapń, sód, magnez) również w postaci łatwo przyswajalnej przez organizm ludzki. Miód wrzosowy ceniony jest za zawartość inhubiny, odpowiedzialnej za hamowanie rozprzestrzeniania się bakterii i wirusów, oraz neurohormony, takie jak cholina, acetylocholina, kwas foliowy, kwas nikotynowy i kwas pantotenowy.

Jak powstaje miód wrzosowy?

Miód wrzosowy powstaje w okresie od lipca do października z nektaru kwiatu wrzosu zwyczajnego. Pszczelarze rozstawiają ule w okolicach wrzosowisk, aby zachęcić te owady do zbierania pyłku właśnie z tych kwiatów. Aby miód otrzymał miano wrzosowego, powinien posiadać minimum 45% pyłku wrzosowego. Ponieważ wrzosowiska należą do rzadkości, z tego względu miód wrzosowy należy do rzadkich miodów, których pozyskanie jest trudne i udaje się nie każdego roku. Zbiór miodu wrzosowego wymaga od pszczelarza nie lada zaangażowania, ponieważ posiada stosunkowo gęstą i galaretowatą konsystencję, wymagającą od pszczelarza wysokich umiejętności wyciągania miodu z ramek.

Właściwości zdrowotne miodu wrzosowego.

Miód wrzosowy ma pozytywny wpływ na zdrowie człowieka. Na szczególną uwagę zasługują przeciwzapalne właściwości tego miodu wynikające z zawartych w nim m.in. polifenoli zwalczających wolne rodniki. Stosowanie miodu wrzosowego wpływa zatem na zmniejszenie powstawania chorób cywilizacji np. chorób układu krążenia. Właściwości antyseptyczne miodu znalazły zastosowanie w leczeniu ran czy oparzeń, przyspieszając proces leczenia i zmniejszając ryzyko wystąpienia infekcji.

Miód wrzosowy w leczeniu układu moczowego.

Ze względu na właściwości moczopędne i bakteriobójcze, miód wrzosowy ma swoje zastosowanie w przypadku zakażeń układu moczowego. Stosowany jest również pomocniczo w chorobach nerek, takich jak kamica nerkowa i chorobach pęcherza moczowego. Zmniejsza również ryzyko przerostu prostaty, ograniczając zapalenie prostaty.  

Miód wrzosowy w chorobach układu pokarmowego.

Przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe właściwości miodu wrzosowego wykorzystywane są również w przebiegu i profilaktyce przeziębień, w tym schorzeń gardła i jamy ustnej. Miód wrzosowy łagodzi również stany zapalne żołądka i jelit, oraz działa wspomagająco w leczeniu biegunki i zaparć. Pomocny jest w leczeniu zgagi.

Miód wrzosowy a układ nerwowy.

Zawarta w miodzie wrzosowym witamina B ma zbawienny wpływ na układ nerwowy. Łagodzi skutki codziennego stresu.

Miód wrzosowy w kosmetyce.

Drogocenne składniki miodu wykorzystywane są w kosmetyce jako narzędzie odżywcze i łagodzące stany zapalne. Najczęściej stosuje się go w postaci peelingu czy maseczki. Stosowany jest również w przypadku trądziku czy w walce z suchą i szorstką skórą kolan i łokci. Stosowany w formie płukanki wzmacnia włosy równocześnie stymulując ich przyrost i przeciwdziałając wypadaniu.

MIÓD LAWENDOWY

Cechy charakterystyczne miodu lawendowego.

Miód lawendowy należy do najwyżej ocenianych pod względem jakości i właściwości prozdrowotnych miodów. Ma złoty kolor, delikatny, charakterystyczny, lekko lawendowy smak i zapach. Proces krystalizacji przebiega stosunkowo wolno, nadając odrobinę jaśniejszej barwy i kremowej konsystencji.

Skład miodu lawendowego.

Miód lawendowy ma wysoką zawartość sacharozy w porównaniu z innymi miodami.

Zawiera znaczące ilości olejku eterycznego lawendy o działaniu uspakajającym, działającym kojąco na układ nerwowy i ułatwiającym zasypianie, flawonoidów, spełniających funkcję przeciwutleniaczy (w tym luteolina- o właściwościach przeciwutleniających, przeciwzapalnych i neuroprotekcyjnych, kenferol- o działaniu spazmolitycznym, przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i przeciwgrzybicznym), kwasów organicznych, enzymów, minerałów oraz witamin, szczególnie z grupy B.

Jak powstaje miód lawendowy?

Miód lawendowy powstaje w okresie od lipca do sierpnia z pyłku kwiatów lawendy wąskolistnej. Lawenda uznana jest za wysoko miododajną roślinę, ponieważ przewyższa średni uzysk miodu z hektara w porównaniu z innymi kwiatami. Miód lawendowy jest rzadkością na terenach polskich, stąd najczęściej dostępny jest miód lawendowy pochodzący z terenów Morza Śródziemnego, w tym Portugalii, Chorwacji czy Włoch.

Aby uzyskać miód wrzosowy, pszczelarze rozstawiają ule w okolicach pól lawendowych. Lawenda posiada bardzo charakterystyczny, intensywny zapach oraz miododajny charakter, dzięki czemu pszczoły szybko odnajdują kwiaty lawendy, tworząc z ich pyłku wyjątkowy płyn.

Właściwości zdrowotne miodu lawendowego.

Miód lawendowy to doskonałe połączenie właściwości miodu i lawendy. Z jednej strony działa przeciwzapalnie i przeciwutleniająco, z drugiej strony zaś uspokajająco i przeciwdrobnoustrojowo.

Miód lawendowy w przeziębieniach

Sięgnij po miód lawendowy w trakcie leczenia przeziębień, a wspomożesz proces leczenia przeziębienia, grypy czy zapalenia oskrzeli. Właściwości antyseptyczne miodu doskonale sprawdzą się również w leczeniu stanów zapalnych górnych dróg oddechowych.

Miód lawendowy a układ nerwowy.

Dzięki olejkom eterycznym zawartym w miodzie lawendowym doskonale działa on na sferę psychiczną, ułatwiając zasypianie, obniżając poziom stresu i kojąc nerwy. Miód lawendowy ceniony jest na całym świecie za swoje wyjątkowe i naturalne działanie uspakajające.

Miód lawendowy a nadciśnienie.

Działanie rozszerzające dla naczyń krwionośnych i równocześnie uszczelniające powoduje, że miód lawendowy ceniony jest w trakcie leczenia i profilaktyki chorób układu krążenia. Dzięki zawartości izoramnetyny w miodzie lawendowym, stanowi on doskonałe źródło zapobiegania miażdżycy.  

Miód lawendowy w sporcie i rekonwalescencji.

Miód lawendowy w porównaniu do innych miodów posiada wysoką zawartość sacharozy, czyniąc ten wyjątkowy płyn doskonałym wsparciem dla sportowców i rekonwalescentów, a także w chwilach osłabienia.

Miód lawendowy a ukąszenia owadów.

Podobnie jak olejek lawendowy miód lawendowy doskonale się sprawdzi w przypadku ukąszeń owadów, zmniejszając świąd, pieczenie i działając na ranę odkażająco, równocześnie wspomagając proces gojenia.

Miód lawendowy a bakterie.

Miód lawendowy posiada działanie antybakteryjne. Wpływa destrukcyjnie również na bakterie paciorkowca, odpowiadające za powstanie błonicy czy duru brzusznego.

Miód lawendowy a nieświeży oddech.

Przykry zapach z ust to nieprzyjemny i dość często spotykany problem. Powolne ssanie miodu lawendowego bardzo szybko upora się z nieświeżym oddechem.

Miód lawendowy dla mężczyzn.

Miód lawendowy zawiera apigeninę, należącą do grupy flawonoidów, pełniąca funkcję wspierającą dla gruczołu krokowego oraz gospodarki hormonalnej mężczyzn.

Czy miód lawendowy i wrzosowy można stosować w ciąży?

Wiele kobiet zastanawia się czy w okresie ciąży stosowanie miodu jest możliwe? Miód jest produktem naturalnym i nie stanowi zagrożenia dla matki i dziecka. Może za to być pomocny w dolegliwościach ciążowych takich jak poranne mdłości czy zgaga, a także w przeziębieniach. W razie jakichkolwiek wątpliwości zachęcamy do skonsultowania się z lekarzem prowadzącym.

CIEKAWOSTKA!

Miód ceniony był już w czasach I wieku p.n.e. Królowa Egiptu, Kleopatra znana była z miłości do miodu, systematycznie zażywając długich kąpieli w mleku i miodzie.

Jak stosować miód wrzosowy i lawendowy?

Miód wrzosowy i lawendowy najczęściej stosowane są do słodzenia herbat, jako dodatek do ciastek, owsianek, koktajli, marynat do mięs, sosów i nalewek. Są doskonałym, o wiele zdrowszym zamiennikiem cukru, nadający potrawom wyjątkowego, przyjemnego smaku.

Doskonale sprawdzą się również w problemach skórnych w domowej, codziennej kosmetyce.

Przechowywanie miodu wrzosowego i lawendowego.

Miód wrzosowy i lawendowy przechowujemy w szczelnie zamkniętych słoikach, z dala od źródeł ciepła i światła, najlepiej w temperaturze od kilku do maksymalnie kilkunastu stopni.

Przeciwskazania.

Z uwagi na wysoki indeks glikemiczny miodu, osoby z cukrzycą powinny być ostrożne w jego stosowaniu i skonsultować warunki użycia miodu z lekarzem prowadzącym.

Umiar w zastosowaniu polecamy również osobom w trakcie odchudzania.

Miód może również powodować uczulenia i choć jest to rzadkością, osoby uczulone na miód nie powinny go spożywać, a osoby uczulone na pyłki kwiatowe powinny zachować ostrożność i obserwować reakcje organizmu po jego spożyciu. 

Cena miodu wrzosowego i lawendowego.

Miód wrzosowy i lawendowy są rzadkimi miodami, z tego też względu ich cena może odbiegać wartością od innych miodów. Warto jednak zainwestować w zakup tych miodów z uwagi na ich wyjątkowe właściwości prozdrowotne.

Gdzie kupić miód wrzosowy i lawendowy?

Miody należy kupować wyłącznie ze sprawdzonego źródła. Zawsze sprawdzaj etykiety zwracając uwagę na to czy miód rzeczywiście jest naturalny i czy nie pochodzi z mieszanki różnych miodów.

Dokładnie badaj pochodzenie miodu. Najlepsze miody można zakupić w małych gospodarstwach, położonych na czystych ekologicznie i nie zanieczyszczonych terenach. Do najchętniej kupowanych polskich miodów należą miody z mazurskich pasiek. Coraz większą popularność wśród polskich konsumentów uzyskują miody wrzosowe i lawendowe pochodzące z zielonych pasiek portugalskich, gdzie wrzosowiska i pola lawendowe występują znacznie częściej niż w Polsce.